Genoegens

Dichters zijn jong of blijven het lang. Charles Bukowski was vanaf het begin een oude dichter. Het vroegste werk in deze selectie komt uit bundels die hij publiceerde na zijn vijftigste. En wat nog vreemder is: veel van zijn beste gedichten komen uit postuum gepubliceerde bundels. Het lijkt of zijn uitgever Harper-Collins over een onuitputtelijke voorraad Bukowski-poëzie beschikt: sinds zijn dood in 1994 zijn er nieuwe bundels verschenen in 1996, 1997, 1999, 2000, 2001, 2003, 2004, 2005, 2006 en 2007. Daarnaast verschenen bloemlezingen. De selectie in deze bundel is, met de titel, ontleend aan de uitgebreidste bloemlezing The Pleasures of the Damned (2007), ook daarin staan nog twintig niet eerder gebundelde (uncollected) gedichten. In sommige postume bundels is vroeg werk opgenomen en de chronologie van ontstaan is niet te overzien. Hier is de volgorde per bundel aangehouden, maar de ongebundelde vroege gedichten zijn geplaatst vóór de postume bundels.

Bukowski is in Nederland de auteur van vijf romans, maar zijn ware talent lag in het korte verhaal en het gedicht. Van zijn gedichten is vrijwel niets vertaald. De wereld die Bukowski in zijn boeken laat zien is onverwisselbaar de zijne, met sardonische humor beschreven. Hij schildert zichzelf of zijn alter ego als een rauwe macho en dronken woesteling, soms een vulgaire pocher, maar de andere kant van zijn persoon – de messcherpe maar meedogende observator van de menselijke soort, de beschouwelijk registrerende, nuchter-lyrische, zintuiglijke, soms ingekeerde Bukowski – komt het best tot uiting in zijn poëzie. Het zijn gedichten in gewone woorden, waarin geen woord ver-keerd staat, over alledaagse dingen die niet eerder onderwerp waren van poëzie. De vaak korte regels en het staccato ritme versterken het effect. Veel liefhebbers zullen aangenaam verrast zijn door deze in Nederland vrijwel onbekende dichter, de markantste stem uit het Amerika van zijn tijd, die in Nederland invloed heeft gehad op auteurs als Martin Bril, Bart Chabot en Jules Deelder.