Morgen
In een getekende morgen
Willem M. Roggeman
ISBN 978 94 92519 50 4
Hardcover - 70 blz. - € 21.95
Ook in deze nieuwe dichtbundel van Willem M. Roggeman speelt de schilderkunst een belangrijke rol. Deze maal gaat de aandacht van de dichter naar de Antwerpse kunstschilder Pol Mara (1920-1998) met wie hij vele jaren bevriend was. Deze kunstenaar genoot zowel in de Verenigde Staten als in Japan grote waardering en werd er zelfs bekroond.
Maar Willem M. Roggeman heeft er ook steeds van gehouden diverse literaire genres in elkaar te laten overvloeien. Reeds in zijn eerste roman “De Centauren” zorgde hij voor een vermenging van proza en poëzie. In de romans “De verbeelding” en “De belegering van een luchtkasteel” liepen verhaal en essay in elkaar over. In de dichtbundel “Portretten” (2018) heeft hij lyriek en essay samengesmolten tot een nieuwe poëziestijl. En in de dichtbundels “Nu is reeds voorbij” (2018) en “In een getekende morgen” (2019) zoekt hij de confrontatie van poëzie met een interview.
Vooral in zijn laatste bundels brengt hij vaak tekst en beeld samen. Verwant hiermee was steeds zijn beeldrijke, sterke visueel werkende taal. Dit speciaal taalgebruik heeft voor gevolg dat critici hem herhaaldelijk “een schilder met woorden” hebben genoemd.
Willem M. Roggeman is een aparte figuur in onze letteren, die met elke nieuwe bundel blijft verrassen doordat zijn poëzie voortdurend evolueert.
Maar Willem M. Roggeman heeft er ook steeds van gehouden diverse literaire genres in elkaar te laten overvloeien. Reeds in zijn eerste roman “De Centauren” zorgde hij voor een vermenging van proza en poëzie. In de romans “De verbeelding” en “De belegering van een luchtkasteel” liepen verhaal en essay in elkaar over. In de dichtbundel “Portretten” (2018) heeft hij lyriek en essay samengesmolten tot een nieuwe poëziestijl. En in de dichtbundels “Nu is reeds voorbij” (2018) en “In een getekende morgen” (2019) zoekt hij de confrontatie van poëzie met een interview.
Vooral in zijn laatste bundels brengt hij vaak tekst en beeld samen. Verwant hiermee was steeds zijn beeldrijke, sterke visueel werkende taal. Dit speciaal taalgebruik heeft voor gevolg dat critici hem herhaaldelijk “een schilder met woorden” hebben genoemd.
Willem M. Roggeman is een aparte figuur in onze letteren, die met elke nieuwe bundel blijft verrassen doordat zijn poëzie voortdurend evolueert.