Panoramaas

Hendrik Baudewijn Carette werd geboren op 17 december 1946 in Brugge en is de maker van gedichten.

Ziehier wat andere auteurs her en der denken over zijn poëzie:

- Hendrik Carette schrijft erudiete poëzie die doorspekt is met talloze verwijzingen naar de wereld van de kunst, de literatuur, de muziek, de wetenschap, de geschiedenis, de filosofie, de mythologie en de Bijbel. Dat levert weliswaar eclectische maar nooit hermetische verzen op. (Patrick Auwelaert in het kunsttijdschrift Vlaanderen, april 2012).

- Geweldige, hexameterachtige verzen, tegelijkertijd opwindend en weerzinwekkend, geil en afstotelijk. (Benno Barnard in zijn Dagboek van een landjonker, Amsterdam, 2013).

- Ik word altijd zo vrolijk van het werk van Carette. (Chrétien Breukers in het tijdschrift De Brakke Hond, nr. 4, 2011).

- Zijn reizen door tijd en ruimte verlopen zowel synchronisch als diachronisch. Zijn bezwerende litanieën zijn niet geschreven in de sepiakleur van een voorbije tijd, maar vormen de sleutel tot een hogere dimensie, met steeds een link naar het huidige tijdsgewricht. ( Dr. Luc R.C. Deleu in de Poëziekrant van maart 2007).

- Carette is een erudiete, romantische, veel te weinig gewaardeerde dichter. (Geert van Istendael in De Standaard van 6 mei 2005).

- Terwijl woorden van de Belgische dichter Hendrik Carette (1946) – van wie in 2012 een vierdelige gedichtencyclus over Nescio in het tijdschrift Ballustrada werd opgenomen – door mijn hoofd spelen, loop ik langs de boorden van het meer en zet ik koers naar Walcheren. (Francisca van Vloten in haar boek Zeeland, literaire reis langs het water, Zeist, 2013).